Tekening 1994 - 2
Ik begon met posten op Google Plus. Die site werd op 2 april 2019 offline gehaald, tot mijn grote spijt - en die van vele anderen. Ik vond echter een geweldig alternatief - zij het amerikaans en voornamelijk engelstalig - in ELLO. Maar ook die site verdween, vier jaar later. Voordat dat gebeurde had ik echter Quodari al ontdekt en was ik dáar aan het posten gegaan. De site leek zeer veelbelovend, maar leverde me tweeënhalf jaar lang voornamelijk grote frustratie op. Ik héb er een collectie 'Verhalen, gedichten, tekeningen' gemaakt, maar heb daar vrijwel niets in geplaatst, wachtend op meer leden - en dus een groter publiek. Het wachten bleek vergeefs.
Blogger blijkt voor mij dé oplossing. Oók van Google, en dus kwalitatief zeer gedegen. De lay-out (van dit thema/sjabloon althans) past perfect bij dat van mijn twee Google-sites.
En dus ga ik nu door waar ik op ELLO gebleven was, en ga ik mijn collectie - hier een label - 'Verhalen, gedichten, tekeningen' weer aanvullen.
Ik heb zojuist al een ouder gedicht geplaatst, nu plaats ik een oude tekening. Uit 1994.
U ziet er een doodlopend menselijk spoor op, en een gestalte die verwaait in de wind. Ons bestaan hier op aarde is kortstondig, en uiteindelijk rest er niets van ons. Onze sporen verwaaien in het zand.
( #tekening #potloodtekening )
🔗:
https://vinkonings.blogspot.com/2025/07/tekening-1994-2.html