Lüneburger Heide en de waarheid achter 5 mei

Voor veel Nederlanders is 5 mei de dag van de bevrijding. In steden door het hele land vieren we de vrijheid met festivals, herdenkingen en vlaggen. Vaak wordt Hotel De Wereld in Wageningen genoemd als de plek waar de oorlog eindigde. Maar wie iets dieper graaft in de geschiedenis, ontdekt dat het echte einde van de oorlog voor Nederland niet in Wageningen begon – maar op de Lüneburger Heide in Duitsland.

De onbekende waarheid: Lüneburger Heide, 4 mei 1945

Op 4 mei 1945 vond op een open plek in de Lüneburger Heide de werkelijke overgave plaats. Daar tekende de Duitse admiraal Hans-Georg von Friedeburg in opdracht van de Duitse leiding de overgave aan veldmaarschalk Bernard Montgomery, een van de hoogste Britse bevelhebbers. Deze overgave gold voor alle Duitse troepen in Noordwest-Duitsland, Nederland en Denemarken, en ging in op 5 mei om 08:00 uur.

Met één handtekening werd de Duitse militaire macht in deze gebieden beëindigd. De oorlog was formeel voorbij – ook in Nederland. Maar praktisch gezien moesten de lokale bevelhebbers in Nederland nog geïnstrueerd worden.

Wageningen: de uitwerking op Nederlandse bodem

Hoewel de beslissing al in Duitsland was gevallen, reisden de Canadese generaal Charles Foulkes en de Duitse generaal Johannes Blaskowitz op 5 mei 1945 naar Wageningen, om in Hotel De Wereld de details te bespreken van de Duitse overgave in Nederland. Een dag later, op 6 mei, werden de bevelen schriftelijk bevestigd in een nabijgelegen schoolgebouw.

Wageningen was dus niet de plek van de overgave, maar van de lokale uitvoering. Het was de plaats waar de Canadese en Duitse legers afspraken hoe de Duitse troepen zich in Nederland zouden overgeven – zonder verdere gevechten en met respect voor de geallieerde voorwaarden.

Waarom deze nuance belangrijk is

Het is begrijpelijk dat we 5 mei vieren als Bevrijdingsdag. Maar de ware kern van die vrijheid ligt op een andere plek, en op een andere datum. De capitulatie op de Lüneburger Heide op 4 mei 1945 was het moment waarop de wapens zwegen. Daar stopte de oorlog echt. Zonder dat moment zou Wageningen nooit de plek zijn geworden die we nu gedenken.

Door deze geschiedenis te erkennen, eren we niet alleen onze eigen bevrijding, maar ook de grotere context van Europese samenwerking, militaire strategie en diplomatie. Het is een herinnering dat vrijheid niet zomaar op één plek ontstaat, maar het resultaat is van internationale inspanning, offers en uiteindelijk – handtekeningen op een stuk papier.

Bron.

https://eupoliticalreport.com/luneberge-heide/

-

https://mijngelderland.nl/inhoud/verhalen/de-capitulatie-en-de-besprekingen-wageningen#:~:text=Op%204%20mei%201945%20ondertekende,1945%20om%2008%3A00%20uur.