Gisteravond weer ons dagelijkse avondloopje genomen, en in de binnenstad zag ik dit beeld van de felle avond boven een verder verlaten winkelstraat.

Het gevoel?
Een zonnige warme lenteavond. Misschien wel een zomeravond.

Exif: iso 400, 1/400, f/22, 82 mm

#nlsociaal

Het is nog steeds mooi weer. Als ik nu naar buiten kijken, zie ik wel een wittige hemel die op vocht duidt, maar ook de zon.

Het was een mooie lente! Deze week krijgen we een weersomslag. Niet vreselijk; er komen wat meer wolken en er vallen wat buitjes. Het wordt geen herfst. Die regen is gewoon goed voor de natuur. Vanaf woensdag of donderdag.

Maar zaterdag was het prachtig weer. Ik liep langs de Herengracht in Purmerend en zag de zon door de frisgroene bomen schijnen met veel licht en schaduw.

Exif: iso 100, 1/250, f/5, 40 mm

Weer even een stukje geschiedenis van de fotografie .... omdat de fotografie dit jaar 200 jaar bestaat.

In de jaren '20 van de 19e eeuw slaagde Joseph Nicephore Niépce erin om beelden met licht te maken en deze ook te kunnen bewaren. Dat was wel een doorbraak. Want goh, beelden moet je wel kunnen bekijken in het licht en als datzelfde licht waarmee je een beeld maakte het beeld ook weer doet vervagen helpt dat ook niet. Hij slaagde erin om een beeld te *fixeren*. Lees daarvoor de vorige bijdrage.

In juli 1833 overlijdt Niépce onverwacht. Zijn werk wordt dan voortgezet door een andere Franse uitvinder, Louis Jacques Mandé Daguerre. Hij knutselde verder aan de techniek van Niépce en ontwikkelde een nieuw procedé waarmee de belichtingstijd drastisch werd verkort tot ongeveer tien minuten. Nog veel te lang om van praktisch nut te zijn, maar al veel beter dan de 8 tot 10 uur belichtingstijd van Niépce.

Zijn procedé is de Daguerreotypie. Voordeel: superscherpe beelden. Nadeel: het beeld is gespiegeld en er zijn geen negatieven. Elke afbeelding is uniek.

De Franse Académie des Sciences is niettemin zwaar onder de indruk. De Franse overheid neemt het procedé van Daguerre over in ruil voor een levenslang pensioen en schenkt het procedé aan de wereld.

Die gaat er vervolgens mee aan de slag.

https://geschiedenis.candela-fotografie.nl/geschiedenis/1839-de-daguerreotypie-de-watte/

LEKKER HOBBYEN

Degenen die mij kennen weten het vast wel. Ik ben echt dol op geschiedenis.

Mèhhhhh, roep je misschien. Saaaaaaiiiii.... misschien ook nog.

Nee joh, geschiedenis is zo boeiend. Mijn favoriete tijdperken zijn de middeleeuwen, de Romeinse tijd en tadaaaa (komt ie) de fotografie.

Geschiedenis en fotografie. Wat wil je nog meer?

Nou, ik ben daar het afgelopen jaar eens lekker ingedoken en alles is mij zoveel duidelijker. Waarom een camera is zoals die is, de techniek is zoals die is, en hoe de ontwikkeling zo gegaan is.

Veel trial and error. Veel pionieren. Veel mislukkingen en enkele successen waarop verder gebouwd werd.

Daarom heb ik een website gebouwd die juist dat beschrijft, en een teaser geknutseld die ik hierbij plaats.

Deze bijdrage gaat over Jospeh Nicephore Niépce, dé uitvinder van de fotografie.
https://geschiedenis.candela-fotografie.nl/geschiedenis/1825-hallo-heliografie/

#fotografie #geschiedenis

Zo vaak zie ik geen lieveheersbeestjes meer. Ze zijn bij ons eigenlijk spoorloos sinds 2021. Daarom was ik verbaasd er weer eens een te zien. Zat op het houtwerk van het raam. Niet op een plant of zo. Nope, op het geverfde hout.

Exif: iso 100, 11/125, f/25, 100 mm macro met flits

Dit is een muntvlindertje. Piepklein, heel alert en heel beweeglijk. Ik kon er niet echt bijkomen, want hij was zo weer weg.

Kreeg hem ook niet echt goed voor de lens. Maar ja, dat was een 24-105 mm lens, en ik had liever een 100 mm macro gehad. Die lag binnen helaas. Naderen lukte ook niet echt, laat staan dat ik mijn schaduw kon gebruiken voor een betere foto. Maar deze foto kwam eruit.

https://tuinsafari.candela-fotografie.nl/dieren/het-muntvlindertje/