https://almere.pcportal.nl/?fbclid=IwY2xjawK1NoBleHRuA2FlbQIxMQABHpuLHCAN0GvxqjSg-P6iYoSC56XOUEoHxFrw6tlU563xklVslx4wtPTmJ58F_aem_TC95S3qI26E2gXKsjhWBRw

Beticht van Almere Partij.
https://www.facebook.com/share/16FaAMSFAT/
Aan het eind van meer dan vijftien jaar Floriade, tot slot van het debacle, mochten de politici er hun conclusies aan verbinden.
Dit waren de mijne:

Voorzitter,

Ik spreek hier als fractievoorzitter van de Almere Partij, niet als commissielid. Ik onderschrijf uiteraard de bevindingen van de commissie, maar het politieke oordeel is aan ons, raadsleden, politici.

“Een nummertje te groot voor Almere,” zei een oud-wethouder Floriade onlangs. Dat klopt. Te groot voor de stad, voor haar bestuur – en dus ook voor hemzelf.
Mijn partij was van meet af aan kritisch over de Floriade want gemeenten kunnen dit doorgaans niet goed. Er was immers nog niet één Floriade onder verlies geëindigd.
De Floriade werd een dure les in zelfoverschatting. Minstens 128 miljoen euro verlies, exclusief de onbekende kosten vóór 2017. Ons amendement om de boekhouding alsnog te betrekken, werd weggestemd. Waarom eigenlijk? De raad heeft immers
budgetrecht én een controlerende taak. En de inwoners hebben recht op openheid over wat er met hun geld is gebeurd. Nu blijven de kostenalsnog een open eind.

Wat óók buiten beschouwing bleef: de gevolgen voor onze inwoners. De Floriade verdeelde de stad terwijl ze haar had moeten dienen. Terwijl het wantrouwen toenam, keek het stadsbestuur weg. Het besluit stond vast – Almere had Amsterdam ‘verslagen’, dus er was geen weg terug.
Drammen over die Growing Green Cities in plaats van luisteren, daar had het veel van weg.
De beloften? Allemaal verdampt. Geen Jeugdfloriade, geen Urban Greeners, geen monorail, geen landenpaviljoens, geen iconisch gebouw, geen robot die je biertje bracht – zelfs geen andijvie tegen de muren van de hypermoderne modelwoningen. Die ‘woonwijk van de toekomst’ werd een terugkoop van Hortus: 51 miljoen. Tot nu: nul woningen.

Hebben we ervan geleerd? Eerdere waarschuwingen van deskundigen als Van Driem en Rebel werden gewoon genegeerd. Kritische raadsleden stuitten op afkeuring, niet omdat ze ongelijk hadden, maar omdat hun kritiek onwenselijk was. De scherpe signalen van onder meer Toon van Dijk waren achteraf vaak gewoon terecht.
Ja, uitlatingen hadden een uitwerking maar zeker geen
bepalende. De fouten lagen bij het bestuur, niet bij de mensen die de fouten benoemden.

Het is niet de stad die faalde, wij zijn het; de mensen die haar hadden moeten dienen, alle goede intenties ten spijt. En niet de mensen die protesteerden, niet de oppositie die gelijk kreeg, verdienenverwijten. Het is het totale bestuurlijk apparaat dat de leiding had.

Als dat niet hardop erkend wordt, blijft bestuurlijk falen in ons systeem sluimeren. Gelukkig ís het uiteindelijk erkend en ís er
duidelijkheid. Maar we hebben leiderschap nodig die verantwoordelijkheid boven prestige plaatst.

Wie dacht dat we er tijdens die tien jaar toch wat van leerden, kwam bedrogen uit. Terwijl de Floriade zienderogen afbrokkelde, doemde het volgende luchtkasteel alweer op: een kunstmuseum.
De rode vlaggen wapperden, maar coalitiedwang dreigde opnieuw sterker te zijn dan gezonder inzicht. Nu nog zit Almere met financiële verplichtingen van M.

En dus zijn veel inwoners het vertrouwen kwijt. Lees wat ze schrijven. Kijk hoe ze niet meer stemmen. Hun politieke koek is op, er is ze teveel van door de strot geduwd.
Vertrouwen herstel je niet met mooie woorden – zeker niet als je aftreedt in tranen en een maand later gewoon weer aantreedt. Zónder een wethouder Floriade, trouwens. Daar trapte niemand van de coalitiepartijen meer in, natuurlijk.
Weglopen voor je verantwoordelijkheid en het er niet meer over hebben; daar had het alle schijn van in de ogen van onze burgers.

De bal ligt nu bij ons. We staan voor levensgrote uitdagingen, waarvoor partijdiscipline en prestigeprojecten niet de oplossing zijn – maar juist het probleem.
Almere verdient geen bestuurders die dromen van prestige, maar mensen die wakker liggen van hun stad – en als daar wat meer zelfspot, gezond verstand en misschien ooit een écht
samenwerkende raad voor worden gevonden, dan zie zélfs ik het nog goedkomen…

Bericht van de Wijkagent

Gelukkig is er tot nu toe slechts één melding, maar blijf alert!

Binnen het gebied Danswijk is een melding geweest van personen die zich telefonisch voordoen als politieagenten. Ze beweren dat er een overval heeft plaatsgevonden en dat de politie een vuurwapengevaarlijke verdachte heeft aangehouden, terwijl ze naar andere verdachten zoeken. Vervolgens wordt gevraagd om waardevolle spullen en pincodes klaar te leggen, waarna iemand deze zou komen ophalen.