Ik ben Charles van Wettum. Ik schrijf SF in het Nederlands. Vooral korte verhalen, inmiddels ook enkele romans.
Sommigen korte verhalen staan in bundels en tijdschriften – hier een overzicht. Enkele iets langere (vanaf ca 8.000 woorden) zijn er als losse epubs. Voor veel heb ik (nog) geen mooie plek kunnen vinden.
Op geplaatste verhalen volgen soms reacties. Die recensies zijn belangrijk – voor mezelf (positief is fijn, kritisch is nuttig) én voor lezers (‘weet welke schrijver je zou willen lezen’). Ik nodig dus bij deze iedereen uit om reacties achter te laten: liefst een lekker uitgebreide bespreking (bij bundels wordt een alinea per verhaaltje enorm gewaardeerd!), gemotiveerd en met je eigen ervaringen. Bij voorkeur op Hebban of een andere toegankelijke plek, dan kan iedereen van jouw ervaringen meeprofiteren. Of gewoon rechtstreeks naar auteurs toe: ze zijn er altijd blij mee! Reacties op korte verhalen zijn vaak onderdeel van de recensie op de bundel of het magazine, op Hebban kan iedereen reviews plaatsen, jij ook! Ik heb er hieronder een paar reacties verzameld over verhalen die van mij zijn verschenen (via deze link kun je de verhalen vinden die op dit moment op websites te lezen zijn).
Ik heb veel geleerd uit signalering door lezers. Ik heb mijn stopwoorden leren kennen en het vermijden van herhalingen, technobabbel, info-dumps, te veel thema’s tegelijk, trage start, onduidelijke clous, te veel zijpaden, vlakke karakters, slecht lopende dialogen, onbevredigende afrondingen en nog heel veel meer. Leren doen we elke dag en het is nooit afgelopen. Iedereen dus dank voor de bijdragen, via reviews of privé. Als soms mijn verhaaltjes leuk zijn geschreven: dat heb ik geleerd van mijn lezers.
Alle recensies zijn belangrijk voor me. Onder andere de onderstaande opmerkingen heb ik gebruikt voor de bundel die in het najaar van 2024 is verschenen: Anderen (www.wettum.org/anderen).
Een paar recensies over mijn korte verhalen – de tips die ik kreeg, houd ik even voor mezelf 
‘De grote jacht’ (epub), recensie door Marc Kerkhofs: In ‘De grote jacht’ probeert detective Adam, in opdracht van een verzekeringsmaatschappij, de oorzaak te achterhalen van een defect aan ruimteschepen die met een Higgs-aandrijving de ruimte ingaan. Het klinkt als een verhaal waar je wel even je tanden in wil zetten. Gaandeweg echter ben je af en toe geneigd Adam te verwisselen met ene Ishmael en de jacht op een … grote walvis. Hoe de auteur dit klaarspeelt moet je zelf ontdekken. Hij gaat lekker over de top door een waanzinnige, nieuwerwetse Ahab, compleet met een verrekijker, kapiteinsgewijs in een ruimteschip te zetten. Schuimbekkend wordt hij daar herleid, met de rest van de mensheid eigenlijk, tot proporties, kleiner nog dan de nietigste garnaal. Nieuwsgierig geworden? Lees dit verhaal dan!
‘De laatste kuil’ in de bundel ‘SF in de Polder‘. NCSF schrijft: Charles van Wettum schotelt ons een fascinerende verre toekomstverhaal voor. Met entropie, singulariteit, vechtend met de Sovjets én de totale mensheid (afkomstig van de aarde), met andere entiteiten om de koelste putten in het universum. Prachtig én vervreemdend!
‘Datazee’ in Ganymedes 21. Op Hebban schrijft een lezer: Welk verhaal voor mij nog het dichtst in de buurt kwam van de verwondering en intellectuele prikkel die ik zoek in goede science fiction was ‘Datazee’ van Charles van Wettum. Een verhaal waarin een goede vervreemding optrad over een wereld waarin grenzen tussen personen kunnen vervagen, maar waar ‘copyrights’ nog steeds voor problemen zorgen: van wie is een kunstwerk als het door een samengestelde persoonlijkheid is gemaakt? Ik genoot van dit goed uitgedachte verhaal.
‘Draken van de winter’ in ‘Vuurspuwers’. Op Goodreads schrijft een lezer: Een prachtig, kleinschalig Cli-Fi verhaal over de bewoners van een bejaardenhuis die wachten op het einde, en de rivaliteiten en verlangens die ook op hoge leeftijd de kop kunnen opsteken. Goed geschreven, waarbij alle personages goed een eigen karakter hebben gekregen.
‘Vier seconden’ in HSF280. NCSF schrijft: Al zijn verhalen tot nu toe zijn geweldig en origineel. ‘Vier seconden’, is ook weer een snoepie van een verhaal. Meer verhalen in dit universum, zijn dus meer dan gewenst.
‘Vijf ijsberen’ in ‘Welkom in de broeikaswereld’. Een recensent op Hebban zegt: ‘Een totaal veranderde maatschappij ver in de toekomst. Toch blijven mensen mensen en blijft liefde liefde.’
‘Keukenmes’ in SF Terra 282 (helaas onder een verkeerde auteursnaam). NCSF schrijft: ‘Huh’, zal je zeggen! Mike Jansen, stond er toch boven. Inderdaad… Charles van Wettum maakte er niet zo’n probleem van, las ik op Facebook. Het verhaal zelf is zeker weer prachtig. Een geleerde komt tot het besef tot waartoe zijn uitvinding in staat zou kunnen zijn. Prachtig!’
‘Onderhandelaar’ in Fantastische Vertellingen 66. NCSF zegt: Dit is wel het meest hilarische verhaal dat ik de laatste tijd tot mij nam. Geweldig! Al een aantal malen eerder heb ik het al gezegd (en doe het dus nog maar een keer), het is jammer dat Charles van Wettum het schrijven pas na zijn pensionering ontdekt heeft. Wat als hij dertig jaar eerder was begonnen … had hij nu dan niet de huidige generatie Nederlandstalige SF auteurs naar de kroon kunnen steken, zou hij de internationale schrijverswereld niet op zijn kop gezet hebben? We weten het niet en zullen het nooit weten ook. Maar wat een verhalen!!!
Op de site van FV schrijft een lezer: ‘Onderhandelaar’ van Charles van Wettum was een zeer vermakelijk verhaal en tip: kijk ook even op zijn website.. Ik lag extra dubbel toen ik de andromeda-pagina daar zag :-).
‘Stagiair’ in Fantastische Vertellingen 65. Op Hebben schrijft een lezer: ‘Hij heeft een voorliefde voor de harde SF, met een stuk maatschappelijke bewogenheid. … Ik vind de schrijfstijl van Van Wettum fris en de dialogen overtuigend. Het einde is ook hier mooi en deed me glimlachen.’
Iets lezen? Kijk op www.wettum.org.
